poniedziałek, 2 października 2017

Eukaliptusowa bluza swetrowa

Wrześniowa pogoda spowodowała u mnie konkluzję iż zdecydowanie nie posiadam wystarczającej ilości odzieży z kapturem. A już tym bardziej tej własnoręcznie wydzierganej. Popełniłam co prawda dwa lata temu z rozpędu trzy kapturowce, z czego trójkolorowy dla siebie, ale to by było na tyle. Czas najwyższy był to nadrobić. Jako że tym razem nie chciałam kaptura zszywać i w ramach testowania konstrukcji dzierganej od jego czubka powstał już brązowy kapturokomin, to bogatsza o doświadczenie i wiedzę jak toto ugryźć żeby dobrze leżało przystąpiłam do planowania swetra, w jednym kawałku od czubka kaptura poprzez kangurową kieszeń do dolnego ściągacza. I tylko jeszcze musiałam się zdecydować z czego ma moja nowa bluza powstać...
W ramach embarga na kupowanie nowych włóczek (mieszkanie nie jest z gumy a ja już nie mam tych pudeł gdzie upychać tak żeby się o nie nie potykać o chwila) przejrzałam posiadane zasoby materiałowe, niestety widziałam w nich oczyma wyobraźni wszystko tylko nie odzież sportową. Za oknem tymczasem lało a centralne jeszcze nie ogrzewało pomieszczeń, więc postanowiłam się przekopać przez szafy odzieżowe, schować letnie fatałaszki i wyciągnąć coś bardziej adekwatnego do jesiennej aury. I tak sobie wyciągałam sweter za swetrem i jeszcze jeden, i kolejny, i mnie oświeciło, przecież części z nich nie miałam na sobie od kilku lat, co więcej nosić ich już zdecydowanie nie będę, bo sobie wyprodukowałam w międzyczasie lepsze i ładniejsze. Dlatego bez żalu zupełnego unicestwiłam szary i seledynowo-miętowy (wydziergane lata temu na zdecydowanie za dużych w stosunku do grubości włóczki drutach) i postanowiłam stworzyć z odzyskanego surowca moją nową kapturową bluzę. Jeszcze tylko zmiksowanie kolorów musiałam rozplanować i tu się zaczęły schody. Żakardów nie robię i na sobie ich nie lubię od dzieciństwa, a do tego są włóczkożerne, mozaika mi się gryzła z rzędami skróconymi i jakaś taka mdła wychodziła w tych kolorach, opcje z zygzakiem i różnymi kombinowanymi wzorami też odrzuciłam żeby ostatecznie zdecydować się na paski, wielką fanką ich także nie jestem ale cóż było robić skoro wiedziałam że jednego koloru mi na cały sweter zdecydowanie nie starczy. 
I tak właśnie po przekopywaniu pudeł i szaf oraz tygodniowym deliberowaniu nad kłębkami i wzorami, powstał bardzo prosty, aczkolwiek  jeszcze bardziej praktyczny, reglan z kapturem i kieszenią, w paski, ochrzczony mianem eukaliptusa ze względu na kolor i kangurkowy fason ;)





Dokładny opis kaptura znajdziecie w linku do pliku na samym dole wpisu gdyby ktoś był ciekaw. Sam sweter to najzwyklejszy reglan od góry zaczynany od 100 oczek z podziałem 22-10-36-10-22, lekkim półokrągłym podkrojem przodu kształtowanym rzędami skróconymi (nie lubię dekoltów V a do tego bardzo chciałam żeby było pod szyję), rękawy oddzielałam od korpusu przy podziale 46-58-84-58-46, pod pachą dodawałam po 10 oczek, zamykanych w kliny do 4. Całość jest nieznacznie taliowana i poszerzana na dole, tył troszkę dłuższy od przodu, rękawy zwężane do 54 oczek na ściągaczu 2x1 (i są za długie bo takie mają być, żeby się dawały naciągnąć gdy łapki zmarzną na rowerze). Z przodu robiona jednocześnie z całością, wrabiana kieszeń metodą którą opisywałam już tutaj. Krawędzie kieszeni lekko zaokrąglone i poszerzone o 10 oczek z każdej strony (od 46 na górze do 66 oczek na dole) i dziergane od razu i-cordem tak żeby się nie wywijały. Kaptur podszyty tylko dlatego, że chciałam mieć możliwość wciągnięcia w niego i-cordowego sznurka. Suma rzędów w sąsiadujących paskach szarych i seledynowych wynosi zawsze 10.

Fotki naludziowe dzisiaj nieco eklektyczne i chyba na żadnej mimo różnego tła i starań, nie udało się uchwycić faktycznego koloru dołu który jest zdecydowanie bardziej seledynem niż miętą.







Technicznie: pomysł mój, druty 3.5, włóczka z odzysku prawdopodobnie arelanowy kocurek, podejrzewam że motek szarego i trochę więcej seledynu na całość.

Obiecany link z opisem kaptura bezszwowego od góry dzierganego jakby ktoś chciał sobie pobrać.

Pozdrawiam jesiennie i zostawiam Was z energetyczną piosenką w skojarzeniach pozostając wciąż na antypodach ;)

19 komentarzy:

  1. Świetny sweter / bluza świetna :) Na pierwszy rzut oka spodobało mnie rozłożenie pasków (przeczytałam cały tekst, więc już wiem, jak je rozplanowałaś). Na kolejne rzuty oczu obydwu :) podoba mi się cała reszta. Może poza kolorem seledynowym, za którym nie wiem czemu, ale nie przepadam.
    Przyglądałam się kapturowi, bo to aż niewiarygodne, jaki kształtny wyszedł, to znaczy niewiarygodne, że można tak ładnie ukształtować. Inna sprawa, że ja lubię takie z czubkiem, więc właściwie tylko takie do tej pory robiłam. Niemniej - Twój jest świetny.
    O kieszeni muszę sobie doczytać w podanym linku, bo wygląda zacnie i na nierozciągającą się.
    No i chciałabym uprzejmie zauważyć, że zdaje się, że nie pozbyłaś się żadnego zalegającego motka :D No chyba, że to nie są motki zalegające :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dzięki też jestem zadowolona z swetrobluzy łącznie z jej kapturem i kieszenią ;)
      Taki rozkład pasków żeby suma dwukolorowych rzędów była zawsze jednakowa jakoś najbardziej mi odpowiada zwłaszcza przy kolorach które na pierwszy rzut oka lub oczu niekoniecznie ze sobą współgrają. I też nie przepadam za seledynowym, kupiłam dwa motki wieki temu w ciemnej pasmanterii gdy był szał na mięte, w świetle dziennym miętą jednak toto nie było. Sweter leżał prawie nieużywany i teraz po spruciu było nitki akurat tyle żeby ją z szarością sparować i uczynić bardziej noszalną i mniej dziecięco słodką. Być może się zalegających włóczek nie pozbyłam, ale za to zutylizowałam dwa zalegające swetry w jeden bardzo użytkowy, więc miejsca odrobinkę chwilowo zyskałam :D

      Usuń
    2. No tak, to punkt za utylizację, a nawet dwa :)

      Usuń
  2. Ale to pięęęęękne! A ja wciąż chodzę koło metody na C i tylko pruję :-P

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dzięki, może nie tyle piękne co praktyczne ;)
      Może nie chodź koło tej metody na C tylko dla odmiany przysiądź nad nią żeby prucia mniej było :D

      Usuń
    2. No nie wychodzi tak, jakby człowiek chciał, więc porzuca dla rzeczy, które wychodzą :-P

      Usuń
  3. Piękna, cudowna:) uwielbiam bluzy z kapturami i kieszeniami:) ale sweter bluza to już całkiem szczyt marzeń:)
    Pozdrawiam serdecznie :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dzięki ;) Też jestem wierną fanką bluz z kapturem i kieszenią, dlatego postanowiłam sobie jeszcze jakąś swetrobluzę wyprodukować za niedługo jak tylko wymyśle z czego ;)

      Usuń
  4. Miałaś świetny pomysł i przy okazji zwolniłaś szafę o jeden ciuch;) Dziękuję za link do kaptura na pewno wykorzystam:) Wyszła super bluza i pewnie jeszcze jedna taka powstanie:) Moje embargo na zakup włóczek trwa drugi rok teraz i udało mi się zmniejszyć moje zapasy do kilku kilogramów z czego jestem bardzo dumna:) pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Basiu dosłownie przed chwilką poprawiłam plik z opisem kaptura, więc jesli pobrałaś sprawdź czy masz ten uaktualniony, był drobny błąd, który na kształt nie wpływa ale coś mi wczoraj nie pasowało jak to spisywałam i dopiero dziś wyłapałam co więc edytowałam ;)
      I cieszę się że się bluza podoba, kolejna w planach jest bardziej ozdobna, chce dodać ażur lub warkocze, tylko nie wiem czy mi jednego koloru z tych posiadanych motków starczy a nowych obiecałam sobie w tym roku już nie kupować ;) Jak to jest że się tyle tego składuje a jak przyjdzie co do czego to nagle nie ma z czego dziergać? :D

      Usuń
    2. Zaraz sprawdzę co i jak z plikiem:) A co do zapasów to Ci powiem, że im mniej mam tym szybciej wybieram włóczki do kolejnych projektów:) I ostatnio w nagrodę kupiłam czarną Gazzal po okazyjnej cenie bo czarnego nie mam w ogóle i czekam na przesyłkę:) Pół kilo nie zginie a motek po 2 zł nie znajdę nigdzie:) Na tym koniec zakupów:))

      Usuń
  5. Bardzo mi się podoba ten sweterek kapturowy:) chyba się z takim zmierzę:) i dziękuję za dokładny opis kaptura, na pewno go wykorzystam:)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dziękuję raz jeszcze, mam nadzieję że opis kaptura Ci się przyda i wykorzystasz go w jakiś własnym projekcie :)

      Usuń
  6. Bardzo ładny ten eukaliptusowy "kangurek" w życiu nie powiedziałabym, że wełenka z odzysku. Doskonale rozplanowałaś kolory i mimo że pastelowe to wcale nie wysły mdłe:)
    Pozdrawiam:)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dziękuję ;) Chciałam mieć taką zwyczajną szarą bluzę, ale szarego było zdecydowanie za mało. Gdy położyłam obok siebie te motki to nie do końca byłam przekonana co do połączenia kolorystycznego, kombinowałam chyba tydzień z różnymi opcjami żeby uznać że zwykłe paski będą jednak najlepsze. Tym bardziej cieszę się że uważasz że nie wyszło mdło ;)

      Usuń
  7. Nie dość że eukaliptusowy to jeszcze ekologiczny :D Prześliczny Ci kangurek wyszedł. Znowu mam ochotę rzucić wszystko i dziergać to co pokazujesz :P

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dzięki ;) Ekologiczny to może nie do końca, to jednak akryl z odzysku i wiekami się kiedyś będzie rozkładał, dlatego póki co go przetwarzać trzeba ile wlezie zanim zaśmieci planetę.

      Usuń
  8. Bluza-sweter z kapturem na tę pogodę i nie tylko, to trafienie w dziesiątkę. Masz dar w tych Twoich paluszkach. Każdy Twój opis sprawia, że chce się mieć tę rzecz na już i w tym przypadku też tak jest. Gratuluję i serdecznie pozdrawiam:)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dziękuję Ci bardzo za tak miłe słowa! W opisach staram się dzielić (w mam nadzieję w miarę czytelny sposób) swoimi pomysłami, a jeśli się komuś do czegoś przydają czy choćby trochę inspirują to bardzo się z tego cieszę ;)

      Usuń