Dwustronny, krzyżak pikowany

Pogoda zrobiła psikusa i zamiast przedwiośnia mamy trzaskające mrozy, więc wyglądam niczym przybysz z matplanety nosząc na sobie po kilka warstw ubrań ;) Dzięki temu jednak sobie przypomniałam, że jeszcze nie pokazywałam na blogu jednego z moich ulubionych swetrów zimowych, powstałego jeszcze w erze zanim odkryłam w necie istnienie stron dziewiarskich.
Oto dwustronny krzyżak pikowany ;)

Sweter powstał jakieś 10 lat temu i konstrukcyjnie to jest totalna maskara ;) jednakże zastosowany wzór warkoczowej kratki sprawia że bardzo go lubię. Można go nosić, mimo że jest szyty, na tej stronie na którą się akurat włoży, gdyż po lewej stronie powstało, zupełnym przypadkiem, z tych krzyżowanych oczek coś co przypomina pikowanie, lub nieprześwitujący ażur.

Jest to projekt początkującej dziewiarki, która już co nieco (ażury i warkocze) opanowała ale o konstrukcji nie ma bladego pojęcia i nie wpadła na to żeby informacji poszukać w necie, a gazetki dziewiarskie są dla niej pisane nieprzyswajalnym językiem :) Całość, robiona od dołu, składa się z prostokątów, przodu, tyłu, rękawów i golfu ;) zero filozofii. Pokrojów chyba  nie ma tradycyjnych, może jakieś zamknięcie dwóch czy trzech oczek pod pachą żeby nieco prostokąty zwęzić. Podnoszenia tyłu nie ma z pewnością gdyż przód i tył są identyczne. Czyli tył na przód, prawo na lewo, wszystko jedno jak można sweter użytkować i nie szokować :D 

Po zszyciu używana do dziergania włóczką, przodu i tyłu oraz doszyciu do tego rękawów (niczym się reglan zszywa i tak żeby wzorek pasował) całość jest od góry wykończona bardzo ściśle szydełkiem (gdyż moi drodzy bardzo długo nie potrafiłam zamykać oczek w żaden inny sposób!). Czyli nie ma ani tradycyjnego reglanu, ani okrągłego karczku tylko jak mawiała moja polonistka "coś bez nazwy". Do tego ściągniętego otworu na górze dorobiony i doszyty jest bardzo luźny golf, w teksturowe dwustronne rąby z prawych i lewych oczek, żadnych więcej kombinacji :) A jednak sweter wciąż nosi się dobrze mimo upływu czasu, nie mechaci wcale chociaż to akryl, może to wzór a może ten kolor sprawia że od lat z przyjemnością go na siebie zakładam ;)

Technicznie: pomysł banalny bardzo mój własny, druty proste rozmiar 7, szydełko rozmiaru chyba 3, włóczka Opus Natura Mimoza  koloru leśnego 63, akryl 330m/100g (mam zachomikowany jeszcze jeden motek z banderolą stąd wiem po latach co to) zużyte chyba niecałe 400g na rozmiar luźne 38.

I to tyle na temat znalezisk z szafy. Nowe fioletowe niepsychodeliczne się powoli dzierga i pruje, kombinuje... 

Pozdrawiam gorąco, trzymajcie się ciepło w te arktyczne mrozy i noście dużo swetrów ;)

ps. Dwie wersje tej samej piosenki pasującej mi kolorem (z bardzo mądrym tekstem) zamieszczam ponieważ w pierwszej znacznie bardziej  podoba mi się cała aranżacja, jednak pocięcie wiersza pana Wojciecha Młynarskiego (żeby dostosować kawałek do wymagań komercyjnych) uważam za profanację, stąd wersja druga muzycznie może uboższa ale interpretacyjne, moim zdaniem, trafiona w punkt.